Αφιερώματα - Διαδρομές

Οδοιπορικό στην Αβάνα … Μέρος 2ο

Οδοιπορικό στην Αβάνα … Μέρος 2ο

Ένα μαγευτικό ταξίδι φτάνει στο τέλος του

Οι δύο επόμενες ημέρες προβλέπονταν δύσκολες καθώς από τα νοτιοανατολικά ερχόταν τυφώνας κι έτσι έπρεπε να μείνουμε στην πόλη.

Βρήκαμε την ευκαιρία να τριγυρίσουμε στα σοκάκια, να επισκεφτούμε το μουσείο της Επανάστασης, το Museo del Ron Havana Club, να πιούμε δυνατό ντόπιο καφέ σε καφετέριες με υπέροχα αίθρια, συνοδεία πάντα ζωντανής μουσικής, να αγοράσουμε καπέλα και μπλουζάκια με το περίφημο αστέρι σήμα κατατεθέν της Επανάστασης. Αμαξάδες μας προσκαλούσαν για βόλτα στην πόλη και προσπαθούσαν να μας πιάσουν κουβέντα. Στο άκουσμα Grecia ένας φώναξε "’Άνδρεας Παπανδρέας’’ και κάποιος άλλος "Νικοπολίδης’’ !!!. Ήταν φανερό ότι γνώριζαν για τον σύντροφο Άνδρέα το ίδιο καλά με το Euro του 2004. Μεγάλη η έκπληξη και ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη μας. Στους τοίχους αφίσες τους Φιντέλ Κάστρο, του Τσε Γκεβάρα και άλλων αρχηγών της Επανάστασης δίνουν μαθήματα φιλοπατρίας υπενθυμίζοντας ότι η χώρα αν και αποκλεισμένη από όλους είναι ανεξάρτητη και η κυβέρνηση φροντίζει για την υγεία, την εκπαίδευση και την εργασία των Κουβανών.

 

Το μουσείο της Επανάστασης 
Κάτω δεξιά διακρίνεται ένας μικρός βωμός με την επιγραφή "Gloria eterna a la los heroes de la patria nueva" (αιώνια δόξα για τους ήρωες της νέας πατρίδας)

Στους δρόμους βέβαια παιδάκια σε πλησίαζαν για λίγα κουκ ενώ το βράδυ στα club οι Κουβανές σχεδόν πιεστικά προσέφεραν την συντροφιά τους, αφού πρώτα σιγουρεύονταν ότι θα πληρωθούν σε κουκ και όχι σε δολλάρια!

Η διασκέδαση καταπληκτική στο Casa de la Musica Havana, το Casa de la Musica Miramar και στο Macuba, με τιμή εισόδου 5 κουκ. Ένα μπουκαλι ρούμι στιχίζει 20 κουκ ενώ η μπύρα όχι παραπάνω από τρία.

 

Casa de la Musica και οι Bucanero

Σε όλα τα κλαμπ έπαιζαν μπάντες, είχαμε την τύχη να να δούμε ζωντανά τους Bucanero, ένα από τα πιο δημοφιλή γκρουπ της χώρας και να περάσουμε υπέροχα βράδια με ρύθμους σάλσα, σάμπα κ ρούμπα. Το ‘’il gatto nero’’ ένα από τα καλύτερα τζαζ κλαμπ της Αβάνας είχε ατμόσφαιρα σαν παλιά κατασκοπική Αμερικάνικη ταινία αυτή την φορά. Οι Κουβανοί πραγματικά έχουν την μουσική και τον χορό στο αίμα τους. Ακόμη και στην Malekom δίπλα στις καντίνες συναντήσαμε μπάντες που έπαιζαν μουσική και εκατοντάδες νέοι διασκέδαζαν χορευοντας στον δρόμο με την παρέα τους.Το κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις…
 

Το φαγητό στην πόλη δεν έχει εκπλήξεις. Το παραδοσιακό πιάτο είναι κοτόπουλο ή μοσχάρι με ρύζι και μαύρα φασόλια. Οι μερίδες μεγάλες, οι σερβιτόροι εξυπηρετικοί και η ατμόσφαιρα φιλική. Μόνο πρόβλημα η καθαριότητα, σε σημείο που μερικές φορές ήταν προτιμότερο να πίνεις νερό ή μπύρα κατευθείαν από το μπουκάλι. Οι τιμές δεν ξεπερνούσαν τα 20 κουκ το άτομο, 13 ευρώ για ένα πλήρες γεύμα.

Μια από τις επόμενες μέρες και αφού ο τυφώνας, έπεσε στο επίπεδο της τροπικής καταιγίδας μπορέσαμε να ταξιδέξουμε μέχρι το Βαραδέρο, την πόλη, που λένε, ότι δεν μπορούν να επισκεφτούν οι ντόπιοι λόγω του κόστους της. Τα τοπία της διαδρομής καταπληκτικά. Μικροί οικισμοί, υπέροχες παραλίες και γραφικά λιμανάκια στην διαδρομή. Από την άλλη ταλαιπωρημένοι ανθρώπους στιβαγμένοι σε φορτηγά ακόμη και σε άμαξες ενώ υπήρχαν εκατοντάδες που προσπαθούσαν να επιβιβαστούν κάπου κάνοντας οτοστόπ. Η αστυνομία σε όλη την διαδρομή είχε διακριτική παρουσία.

  
                                                    

Το Βαραδέρο έχει καταπληκτικές παραλίες, τεράστια ξενοδοχείο, πολύ πράσινο και ζει από τον τουρισμό. Στην πόλη ζουν Κουβανοί αλλά στο τουριστικό της κομμάτι μόνο εργάζονται. Το κόστος είναι πολύ υψηλό γι αυτούς. Ο οδηγός μας, ένα νέο παιδί, με μισθό 200 Κουβανικά κουκ το ευχαριστήθηκε περισσότερο από εμάς! Είχε να πάει 7-8 χρόνια…

 

Το τελευταίο βράδυ επισκεφτήκαμε το περίφημο καμπαρέ Tropicana. Την δεκαετία του 60 η είσοδος επιτρεπόταν μόνο σε όσους φορούσαν κοστούμι και απαραίτητα λευκό πουκάμισο. Σήμερα η είσοδος απαιτεί παντελόνι και πουκάμισο και το κόστος ανέρχεται σε ογδόντα κουκ το άτομο. Η τιμή υπερβολική σε σχέση με την υπόλοιπη ζωή στην πόλη αλλά το θέαμα άξιζε τον κόπο. Οι χορογραφίες εφάμμιλες των γαλλικών καμπαρέ και τα κοστούμια εμνευσμένα από την παράδοση των χωρών της Λατινικής Αμερικής. Πολύ χρώμα, πολλά φτερά, πολύς χορός. Το Tropicana γεμάτο, αν και καθημερινή και η τελευταία εμπειρία από την Αβάνα αξέχαστη. Την επόμενη μέρα φεύγαμε για Τζαμάικα…

Extra Tip: Με άρωμα Κούβας το φετινό καλοκαίρι στο κινηματοθέατρο "Τριανόν" από 26/07 έως 01/08