Ανακοίνωση της Διεθνούς Ένωσης Γλυκαντικών (ISA) σχετικά με μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια από ερευνητές του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης
Κανένας μηχανισμός μέχρι στιγμής δεν εξηγεί τους ισχυρισμούς ότι η ασπαρτάμη μπορεί να εμποδίσει την απώλεια βάρους στους ανθρώπους
Ο μηχανισμός που προτείνεται από τους ερευνητές του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης και υποστηρίζει ότι η ασπαρτάμη πιθανώς δεν προωθεί την απώλεια βάρους, δεν είναι βάσιμος από βιολογική σκοπιά. Αντίθετα, υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις από κλινικές μελέτες σε ανθρώπους που υποστηρίζουν το χρήσιμο ρόλο των ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών, όπως η ασπαρτάμη, στη μειωμένη ενεργειακή πρόσληψη και την απώλεια βάρους, όταν χρησιμοποιούνται στη θέση της ζάχαρης ως μέρος ενός προγράμματος μείωσης βάρους.
Η νέα δημοσίευση στο Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism1 ισχυρίζεται ότι το προϊόν διάσπασης της ασπαρτάμης, η φαινυλαλανίνη, παρεμβαίνει στη δράση ενός ενζύμου το οποίο έχει φανεί ότι εμπλέκεται στην πρόληψη του μεταβολικού συνδρόμου. Ωστόσο, αυτό που οι συγγραφείς παραλείπουν να αναφέρουν στο Δελτίο Τύπου2 που εκδόθηκε από το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, είναι ότι η φαινυλαλανίνη είναι στην πραγματικότητα ένα κοινό αμινοξύ που βρίσκεται εκ φύσεως στο κρέας, τα ψάρια, τα αυγά, τα όσπρια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τους ξηρούς καρπούς, τα φρούτα και άλλα προϊόντα διατροφής.
Η ασπαρτάμη είναι ένα μόριο με αρκετά απλή δομή. Αποτελείται από ένα διπεπτίδιο που περιέχει 2 αμινοξέα, το ασπαρτικό οξύ και τη φαινυλαλανίνη3. Μετά την λήψη της από το στόμα, η ασπαρτάμη πέπτεται και διασπάται γρήγορα στα βασικά της συστατικά και σε μικρή ποσότητα μεθανόλης4. Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι τόσο το ασπαρτικό οξύ όσο και η φαινυλαλανίνη έχουν την ίδια μορφή με εκείνη που έχουν όταν απορροφώνται από τον οργανισμό προερχόμενα από πηγές φυσικών τροφίμων όπως το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα5. Σημαντικότερο όμως είναι το γεγονός ότι, η ποσότητα φαινυλαλανίνης που προέρχεται από τη διάσπαση της ασπαρτάμης είναι πολύ χαμηλότερη από εκείνη που λαμβάνεται από πολλές άλλες φυσικές πηγές της διατροφής. Για παράδειγμα, συγκεκριμένα για τη φαινυλαλανίνη, τα 100 g κοτόπουλου παρέχουν 12,5 φορές μεγαλύτερη πρόσληψη φαινυλαλανίνης από ένα light αναψυκτικό.6
Ως εκ τούτου, οι ισχυρισμοί στο παρόν άρθρο βασίζονται σε έρευνα σε ποντίκια και απλά δεν μπορούν να αποδοθούν και στους ανθρώπους, οι οποίοι καταναλώνουν μια ποικιλία τροφίμων που περιέχουν πολύ μεγαλύτερη ποσότητα του αμινοξέος φαινυλαλανίνη.
Επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι η χρήση ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών στη θέση της ζάχαρης, τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες, στην πραγματικότητα οδηγεί σε μειωμένη ενεργειακή πρόσληψη και μειωμένο σωματικό βάρος.7
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά, παρακαλώ επισκεφθείτε το www.sweeteners.org ή επικοινωνήστε με τη γραμματεία της Διεθνούς Ένωσης Γλυκαντικών (ISA) κάνοντας κλικ εδώ.
Περισσότερες πληροφορίες για τον ISA και τα μέλη του μπορείτε να δείτε στα ακόλουθα links: http://www.sweeteners.org/en/isa και http://www.sweeteners.org/en/isa-members
Αναφορές
1. Gul SS, Hamilton ARL, Munoz AR, et al. Inhibition of the gut enzyme intestinal alkaline phosphatase may explain how aspartame promotes glucose intolerance and obesity in mice. Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism, 2016; DOI: 10.1139/apnm-2016-0346
2. https://www.sciencedaily.com/releases/2016/11/161122193100.htm
3. European Food Safety Authority. Scientific Opinion on the re-evaluation of aspartame (E 951) as a food additive. EFSA J. 2013;11:3496. doi:10.2903/ j.efsa.2013.3496.
4. Magnuson BA, Burdock GA, Doull J, et al. Aspartame: a safety evaluation based on current use levels, regulations, and toxicological and epidemiological studies. CRC Crit Rev Toxicol. 2007;37:629–727.
5. Butchko HH, Stargel WW, Comer CP, et al. Aspartame: review of safety. Regul Toxicol Pharmacol. 2002;35:S1–S93
6. Magnuson BA, Carakostas MC, Moore NH, et al. Biological fate of low-calorie sweeteners. Nutrition Reviews 2016; 74(11): 670-689
7. Rogers PJ, Hogenkamp PS, de Graaf K, et al. Does low-energy sweetener consumption affect energy intake and body weight? A systematic review, including meta-analyses, of the evidence from human and animal studies. Int J Obes 2016; 40(3): 381-94